انجام پایان نامه زبان شناسی
انجام پایان نامه زبان شناسی
انجام پایان نامه زبان شناسی زبانشناسی. انجام پروپوزال زبان شناسی
رشته های مجموعه زبان شناسی
زبان شناسی همگانی (Universal linguistics)
زبان یکی از عناصر اساسی بشریت است و تقریبا در هر جنبه ای از زندگی ما دخیل است. این به کشف اصول جهانی زبان بشری و استفاده از این اصول برای ارائه توصیف سیستماتیک زبان های فردی می پردازد. دانشجویان رشته زبان شناسی الگوهای صدا و کلمه، ساختار جمله، استفاده از زبان و تغییر آن، زبان همچنین رابطه بین زبان و ذهن و زبان و جامعه را بررسی خواهند کرد.
از کاربردهای رشته فوق می توان به تدریس، زبان شناس رایانشی، ترجمه، پژوهش، آسیب شناسی گفتاری اشاره کرد.
آموزش زبان فارسی (Persian Language Learning)
آموزش زبان فارسی به غيرفارسی زبانان (Teaching Farsi to non-Persian speakers)
زبانشناسي رايانشی (Computational linguistics)
رشته فوق به مطالعه زبان و فن آوری و قرار دادن می پردازد. دانشجویان این رشته تحصیلی به مطالعه زمینه های زبان شناسی محاسباتی و علوم کامپیوتر و رشته های مرتبط می پردازند.
کاربردهای رشته ذکر شده را می توان در زبان شناسی محاسباتی در صنعت فناوری، تدریس، ترجمه، کارشناس زبان شناسی و نویسندگی فنی و نویسندگی فرهنگ لغت اشاره یافت.
واژه گزيني و اصطلاح شناسی (Selective term and terminology)
نرم افزارهای رشته زبان شناسی
نرم افزار و آموزش چند روش آوانگاری در کامپیوتر، نرم افزار طراحی درختهای نحوی و غیر نحوی و همینطور نرم افزار گیت برای تحلیل متن داده شده.
خدمات سایت کتیب یار در این رشته:
- مشاوره و آموزش رایگان پایان نامه نویسی و پروپوزال نویسی
- مشاوره و آموزش رایگان رساله نویسی و پروپوزال نویسی
- کارگاه های آموزشی پروپوزال نویسی
- کارگاه های آموزشی پایان نامه نویسی
- کارگاه های آموزشی رساله دکتری
- مشاوره و آموزش رایگان مقاله نویسی
- چاپ کتاب
- ترجمه مقالات به انگلیسی
- مشاوره و آموزش مقاله نویسی ISI، ISC، Scopus، علمی پژوهشی و علمی تخصصی
- مشاوره و آموزش چاپ مقالات ISI، ISC، Scopus، علمی پژوهشی و علمی تخصصی
- مشاوره و آموزش رایگان تحلیل های آماری و نرم افزارهای آماری
- مشاوره و آموزش رایگان الگوریتم های بهینه سازی و کدنویسی
زبان و زبانشناسی یا لینگوئیستیک ( انگلیسی: language linguistic علمی است که به تحقیق و مطالعه روشمند زبان می‌پردازد. در واقع، زبان و زبانشناسی سعی تا به سوال هایی بنیادی مهاانند : «زبان چیست؟»، «زبان چگونه عمل میکند و از چه بخش هایی تشکیل شده‌است انسان‌ها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؟زبان آدمی با سامانهٔ ارتباطی جانوران چه تفاوتی دارد؟ کودک چگونه سخن می‌آموزد؟ زبان انسان چگونه تکامل یافته‌است؟ زبان چه نزدیکی با یکدیگر دارند؟ ویژگی‌های مشترک زبان‌های جهان کدامند؟ انسان چگونه می‌نویسد و از چه راهی زبان نانوشتاری را واکاوی (تحلیل) میکند؟ چرا زبان‌ها دگرگون می‌شوند پاسخ گوید.
زبان و زبانشناسی به مفهوم جدیدش علمی نسبتاً نوپا بوده که قدمتی کم‌وبیش صدساله دارد؛ اما مطالعات تخصصی دربارهٔ زبان، به چند قرن پیش از میلاد بازمی‌گردد، یعنی زمانی که پانینی قواعدی برای زبان سانسکریت تدوین کرد. در زبانشناسی، ابعاد گوناگون زبان در قالب حوزه‌های صرف، نحو، آواشناسی، واج‌شناسی، معناشناسی، کاربردشناسی، تحلیل گفتمان، زبانشناسی تاریخی تطبیقی، رده‌شناسی، زبان و نیز حوزه‌های بین‌رشته‌ای مانند جامعه‌شناسی زبان، روانشناسی زبان، عصب‌شناسی زبان، زبانشناسی قضایی، زبانشناسی بالینی، زبانشناسی تحلیلی، زبانشناسی آموزشی و زبان و منطق بررسی می‌شوند. از آنجا که زبان یک پدیدهٔ پیچیدهٔ اجتماعی و انسانی است، برای مطالعهٔ کامل و دقیق آن، بهره گیری از علوم مرتبط دیگر الزامی به نظر می‌رسد. در واقع، مطالعهٔ زبان، رویکردی چندبعدی را می‌طلبد؛ بنابراین، زبانشناسی علاوه‌بر مطالعهٔ جنبههای توصیفی و نظری زبان به ابعاد کاربردشناختی، روان‌شناختی، مردم‌شناختی، اجتماعی، هنری، ادبی، فلسفی و نشانه‌شناختی زبان توجه میکند. به‌عبارتی می‌توان گفت که زبانشناسی معاصر، حوزه‌های مطالعاتی بسیار گسترده‌ای را شامل می‌شود که توجه دانشمندان و دانش پژوهان عرصه‌های گوناگونی را با ذائقه‌های علمی متفاوت به خود جلب کرده‌است. در همین باره مطالعاتی مانند رابطه و تعامل بین ذهن و زبان شناخت، زبان و رویکردهای فلسفی، زبان و قوهٔ تعقل، زبان و منطق، دانش ذاتی، یادگیری زبان اول، کاربرد زبان و محیط زیست، زبان و قانون، زبان و هوش مصنوعی، زبان و فرهنگ، زبان و جامعه، زبان و تکامل انسان، زبان و سیاست، زبان و تفکر و دیگر نشانه‌های ارتباطی می‌توانند زیرمجموعه‌های رشتهٔ زبانشناسی، دانسته شوند.
کسی را که به بررسی‌های زبان‌شناختی می‌پردازد، زبانشناس می‌نامند. برخلاف تصور عمومی، لزومی ندارد زبانشناس به چندین زبان تسلط داشته باشد. مهم آن است که بتواند پدیده‌های زبان‌شناختی همچون واژه، هجا، گروه نحوی، معنا و گفتمان را کندوکاو نماید و بازبشکافد. نکتهٔ دیگر آنکه کار زبانشناس همچون سایر کسانی که با علم سروکار دارند، تجویز نیست، بلکه توصیف است.
در حال حاضر زبان انگلیسی به‌عنوان رایج‌ترین و کاربردی‌ترین زبان طبیعی شناخته می‌شود.https://katibyar.com
مطالعه دقیق درباره هر یک از زبان‌های انسان به ما میفهماند که زبان، فوق‌العاده پیچیده، به شدت انتزاعی و بی‌نهایت زایا است که مفاهیم را با اصوات مرتبط می‌سازد. دانشی که به صورت تخصصی به بررسی اطراف این موضع می‌پردازد زبانشناسی نام دارد.
زبانشناسی دانشی است که حیطه موضوعی وسیعی را در خود جای داده‌است. این دانش مانند هر دانش دیگری احتیاج دارد که مفاهیم آن دقیق شرح داده شود. برای پرداختن به موضوعات زبان شناسی لازم است اول بدانیم که جایگاه زبانشناسی کجاست. هدف از زبانشناسی چیست؟ وظایف زبانشناس کدام است؟ موضوعات و پدیدههایی که زبانشناس با آنها سروکار دارد کدام‌اند؟ و اساساً چرا دانشی به نام زبان شناسی باید وجود داشته‌باشد؟
زبان شناسی به بررسی و تمامی قسمت های زبان انسانی از جمله، واحدها، ماهیت، ساختار و تغییرات آن در طول زمان می‌اندیشد و اولین بار این واژه در سال ۱۸۲۹ مورد استفاده قرارگرفت. هدف زبانشناسی – یعنی برسی علمی زبان توضیح این دانش ناخودآگاهی است که هر متکلمی درباره زبان خود دارد.، ویژگی‌های زبان، فرایند یادگیری زبان اول و دوم، تغییرات زبانی، نقش زبان در شخصیت بشر پاسخ داده است.
در قسمت کاربردی به تجزیه و تحلیل ساختار جمله، نقش واژه‌ها، معناشناسی، تولید آواها و عملکرد مغز و اختلالات زبانی و … می‌نگرد برخلاف یک باور اشتباه در بین عموم، یک زبانشناس حتما چند زبان مختلف نمی‌داند- هرچند بهتر است که برای مطالعات میدانی در این رشته به چند زبان تسلط داشت بلکه او ساختار اصلی و لایه‌های اولیه و مشترک زبان انسانی را بررسی میکند. زبانشناسی طبق تقسیم بندی متداول پدیده زبان را از منظرهای مختلف مورد بررسی و مطالعه قرار می‌دهد:
آوا شناسی (Phonetics)
واج‌شناسی (Phonology)
واژه‌شناسی (Morphology)
نحو (Syntax)
معناشناسی (Semantics)
کاربردشناسی (Pragmatics)
گفتمان یا مباحثه (Discourse)
زبان‌شناسان در مطالعه پدیده‌های زبانی علاوه بر برسی منابع تاریخی از کشف های سایر علوم (ریاضیات، روانشناسی، پزشکی و …) و با استفاده از روش تحقیق علمی (مشاهده میدانی، آزمایشات تجدیدپذیر و تفسیر بی‌غرضانه پدیده‌ها و…) بهره می‌گیرند. از نمی‌توان بر ماهیت علم بودن این رشته شبهه وارد کرد.
دانش زبانشناسی امروزه با پیوند با سایر رشته‌ها (عصب‌شناسی و …) توانسته به درختی تنومند تبدیل شود و به بسیاری از پرسش‌های روزمره در باره زبان و هویت بشر جواب دهد.
مروری بر تاریخچه زباشناسی
زبانشناسی دانشی تقریبا جدید است و آگاهی از تاریخچه و تغییرات این رشته ما را در فهم بهتر مفاهیم آن کمک میکند. همان طور که می‌دانید زبان یک پدیده انسانی است و مانند همه پدیده‌های دیگر هموارع در حال تغییر و تحول و سازگاری با فضای اطراف است.
سابقه مطالعه و بررسی زبان، مثل بسیاری از علوم انسانی دیگر به یونان باستان می‌رسد. افلاطون نخستین کسی بود که امکانات دستور زبان مورد بررسی قرارداد. قدیمی‌ترین نوشته یونانی، که اشاراتی در این موارد دارد، یکی از مکالمات افلاطون به کراتیلوس درباره شناخت ماهیت زبان بود.
اما معمولاً آغاز تاریخ مطالعه دانش زبانشناسی را به معنی «مطالعات تخصصی زبان» از زمان نگارش کتاب دستور سانسکریت نوشته پانینی هندی می‌دانند. پانینی در قرن پنجم پیش از میلاد، دستور زبان بسیار پیشرفته‌ای برای زبان سانسکریت نوشت. البته زبانشناسی به مفهوم مدرنِ آن با انتشار کتاب «دوره زبانشناسی عمومی» نوشته فردیناندو سوسور آغاز شد.
این کتاب به عنوان اساس زبانشناسی ساختارگرا در سال ۱۹۱۶ پس از مرگ دوسوسور توسط گروهی از شاگردانش به چاپ رسید. این زبانشناس سوئیسی رویکردی جدید در مطالعه زبان و به طور ضمنی در همه پدیده‌های فرهنگی عرضه کرد که نه فقط زبانشناسی را دست‌خوش انقلاب کرده، بلکه تأثیری عظیم بر ساختارگرایی برجا گذاشته است.
یکی از دستاوردهای زبانشناسی اخیر که شاید می‌توانست بسیاری از مناسبات زندگی روزمره ما را دست‌خوش تغییر کند، ایجاد یک زبان بین‌المللی ساخته دست انسان است.
